Opowieść: Przypadkowo zobaczyłam syna z inną kobietą i postanowiłam poważnie z nim porozmawiać

Na przykład, jak uratować małżeństwo syna, który tylko raz popełnił błąd, ale potem wszystko zrozumiał?

Ponadto, pęknięcie w relacjach między dwoma osobami może dotknąć także ich najbliższych. Ale jak tu pomóc, jeśli takie osobiste sprawy nie powinny być wyprowadzane za drzwi?

Wiecie, co ludzie zwykle mówią o teściowej? Że często nie może znieść swojej synowej. Ja jednak mam inne zdanie. Moja synowa Kasia to wspaniała dziewczyna i nie można znaleźć lepszej pary dla mojego Andrzeja. Kocham ją całym sercem, traktuję jak własną córkę.

Często rozmawiamy, chodzimy na zakupy. Opowiada mi o swoim życiu z synem. Nie krępuje się dzielić swoimi myślami, aspiracjami. Ponadto, podobnie jak ja, chce, aby mieli troje lub nawet więcej dzieci. Więc na pewno nie zobaczysz żadnej stronniczości z mojej strony. Jestem bardzo zadowolona z niej.

Jestem zadowolona także z syna, Andrzeja. Przynajmniej byłem do niedawna. On będzie lekarzem, teraz odbywa staż. Ja i mój mąż staraliśmy się dać mu dobre wychowanie, wykształcenie. Ale oczywiście, nawet najlepsi rodzice nie są w stanie w pełni ukształtować człowieka. Niestety.

Niedawno wracałam do domu z centrum. Były pewne problemy związane z emeryturą, ale to nieistotne. Jednak przejeżdżając obok miejscowego skweru, zobaczyłam Andrzeja. Co od razu wydało mi się dziwne: co on tu robi w czwartek, w środku dnia? Wysiadłam na przystanku i dopiero potem zauważyłam, że nie był sam.

W jego towarzystwie była ładna dziewczyna. Uśmiechała się, a w rękach trzymała mały bukiet kwiatów. Może nie zwróciłabym uwagi, gdyby jej twarz nie wydała mi się znajoma. Obserwując ich trochę dłużej, zrozumiałam, że to na pewno nie spotkanie przyjacielskie. Syn kręcił się wokół niej jak zakochany chłopiec. Ciągle się uśmiechał i przytulał. Dla mnie to był szok.

Nie zrobiłam sceny, wiek nie ten. Więc postanowiłam po prostu znów wsiąść do transportu i wrócić do domu. Tego dnia nie mogłam przestać myśleć o żalu za Kasię i rozczarowaniu w własnym synu. Rozumiem, że ludzie nie są święci, ale to nie ułatwiało mi sprawy.

Poważna rozmowa

Zaprosiła syna do siebie, żeby pogadać o tej sytuacji. Opowiedziałam wszystko, co widziałam. Rozmowa była w podniesionych tonach. Bez względu na wiek mojego dziecka, powinien zrozumieć, że tak się zachowywać nie można.

Andrzej natychmiast przyznał swoją winę, opowiedział, jak to się stało. Okazało się, że tą dziewczyną była pierwsza miłość Andrzeja, Natalia. Dlatego myślałam, że już ją gdzieś widziałam. Z tą dziewczyną było związanych bardzo wiele wspomnień, większość z nich, oczywiście, negatywnych.

Zaczęli się spotykać jeszcze w szkole. Natalia rządziła synem, jak tylko chciała. Ale wiecie, jak słabych charakterów mają ci młodzi ludzie, gdy chodzi o pierwsze związki. Chodził wszędzie tylko z nią. Zapomniał o przyjaciołach, o nas z ojcem. Nie chciał się uczyć. Tylko aby Natalia była przy nim całą dobę.

A ona imprezowała z innymi, chodziła po klubach. Wymagała od Andrzeja jakichś prezentów. Skąd chłopak w jego wieku miał w ogóle brać pieniądze? Generalnie, prawdziwa drapieżczynią. Kiedy się ostatecznie rozstali, syn zamknął się w swoim pokoju i nie wychodził przez kilka dni. Ale teraz, gdy pojawiła się nadzieja na normalną przyszłość, znów się pojawiła na horyzoncie.

Jak uratować małżeństwo 

Syn obiecał mi, że to było pierwszy i ostatni raz. Usunął jej numer telefonu przy mnie. Widać było, że mówi szczerze. Oczywiście, osobiście nie potrzebuję jego skruchy. W końcu jestem jego matką, a nie żoną. Powiedziałam, że postąpił okropnie. Że jestem bardzo niezadowolona z niego. Ale życie toczy się dalej i trzeba iść naprzód. Po tym wyszedł.

Ale teraz pojawił się we mnie wewnętrzny dylemat etyczny. Co zrobić z Kasią? Ona mi ufa, no nie chcę jej oszukać. Nawet milczenie dla ludzi mojego pokolenia to również kłamstwo. A mnie wychowano inaczej.

Z drugiej strony rozumiem, że przede wszystkim moje wyznania zaszkodzą małżeństwu Kasi i Andrzeja. A tego absolutnie nie można dopuścić. Cóż, popełnił błąd, zdarza się każdemu. Czy nie może być tak, że to był jego pierwszy i ostatni raz? Tym bardziej, że to była jego pierwsza miłość. Chętnie wysłuchałabym waszych rad. Dziękuję.