Jak inaczej wytłumaczyć ich zachowanie i reakcję na odmowę? Jesteśmy z żoną razem 9 lat, mamy dziecko. Na szczęście naszej rodzinie niczego nie brakuje. Istnieje również osobne mieszkanie i samochód. Dlatego możemy łatwo obejść się bez pomocy innych krewnych.
Moja żona ma młodszą siostrę. Niedawno rozwiodła się i została sama z synem. A teraz cała rozmowa dotyczy tylko szwagierki i jej problemów.
Ponieważ nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, teść i teściowa dokładają wszelkich starań, aby zapewnić najmłodszej córce wszystko, czego potrzebuje.
Sprzedali samochód, aby pomóc jej w utrzymaniu mieszkania. I od razu planowali kupić sobie nowy samochód za kilka miesięcy. Teraz ich na to stać, ale będą musieli odłożyć więcej na ten, który im się spodoba.
Prywatny kierowca dla bliskich
Dlatego regularnie pomagam rodzicom i siostrze mojej żony. Albo do szpitala, albo na rynek, albo gdzie indziej. I tak w każdy weekend (nie licząc „wycieczek” w dni powszednie).
W ten piątek zadzwoniła do mnie teściowa i poprosiła, abym zabrał ją, jej męża, najmłodszą córkę i siostrzeńca i przywiózł z działki. Teściowa i siostra mojej żony mieszkają w różnych częściach miasta, co oznacza dodatkowy czas dojazdu.
Odpowiedziałem, że mamy plany na ten weekend i nie ma możliwości zabrania lub odebrania bliskich. Dodałem też (najwyraźniej pochopnie), że nie jestem taksówką i w razie potrzeby mogę im za taksówkę zapłacić. I w ogóle też czasem muszę odpocząć.
Wynik odmowy
To moja żona poniosła winę za moje słowa. Nieumyślnie podsłuchałem, jak wysłuchuje, że wypowiedziałem się niestosownie, a moja zdezorientowana żona nie wiedziała, jak zareagować. Ona sama jest po mojej stronie i doskonale zdaje sobie sprawę, że wszystko powinno mieć swoje granice. Ale sugeruje również, że musimy być cierpliwi tylko tego lata.
Co dziwne, po chwili zadzwonił mój teść. Już narzekał na córkę. Na przykład, dlaczego nie broniła męża. Nawet ja byłem zdezorientowany. Biedny teść.
"Chcę się rozwieść z żoną, ale obawiam się, że nie poradzi sobie bez mnie"
"Znajoma prosiła mnie, żebym została chrzestną i poprosiła o przyzwoitą kwotę w prezencie na chrzest. Gdy odmówiłam, znalazła inną chrzestną"
"Mąż okazał się chciwym sknerą. Postanowiłam dać mu nauczkę"
"Moja rodzina to prawdziwe darmozjady": Razem z mężem mieliśmy ich zachowania po dziurki w nosie i pewnego dnia postanowiliśmy dać im nauczkę
Jedno było pewne. Nie mam zamiaru komunikować się z krewnymi mojej żony. Bez względu na to, jak bardzo się starasz, bez względu na to, co robisz, jedna odmowa lub potknięcie i jesteś wrogiem. Nie będę tego tolerował.
Moja żona apeluje do mojej cierpliwości. W końcu to rodzina. Nie można tego robić rodzinie. Ale jeśli znowu ulegnę, to nic nie zmienię. Jeśli postawisz zaś granice, pojawi się uraza. Prawda?
O tym pisaliśmy ostatnio: "Nie mogłem uwierzyć. Brat pytał mamę o spadek w dniu jej urodzin"
Karol i jego żona spędzili dużo czasu, chodząc po centrum handlowym i wybierając prezent dla teściowej na jej urodziny.
Jego brat miał do nich dołączyć. Ustalili, że podzielą się pieniędzmi i kupią coś wartościowego. Karol dzwonił do niego kilka razy, ale nie odbierał telefonu.
Kasia wzięła do rąk puchowy szal i wyobraziła sobie teściową w nim. Jakże by do niej pasował! Kiedy zobaczyła metkę z ceną, była zdenerwowana. Ale pomyślała o jakimś wyjściu:
- Karol, kupmy go. Odkładaliśmy pieniądze na buty dla córki, ale do zimy jeszcze dwa miesiące, zdążymy zaoszczędzić. Twoja mama jest bardzo dobrą osobą, zasługuje na taki prezent.
Karol uśmiechnął się i przytulił żonę. Zaraz po zakupach udali się do domu solenizantki, aby pomóc jej nakryć do stołu. Niestety, żona brata nie zgodziła się na ten pomysł, twierdząc, że trzem kobietom będzie ciasno w kuchni. Weronika nie mogła się nacieszyć wspaniałym szalem i laurką od wnuczki. Razem zaczęli przygotowywać się do urodzin.
Władek i Irena spóźnili się. Przyszli do matki z pustymi rękami. Syn tylko od progu krzyknął:
"Wszystkiego najlepszego!"
Razem z żoną usiadł w fotelu i zaczął delektować się piklami. Weronika nie oczekiwała od niego żadnych prezentów. Dla starszej kobiety najważniejsze jest to, że cała rodzina jest razem.
- Sałatki są niedosolone, ryby mdłe... - skomentowała Irena.
- W przyszłym roku mi pomożesz, wtedy wszystko będzie idealne" - solenizantka próbowała poprawić nastrój.
Władek poczekał chwilę, by zostać sam na sam z matką i zapytał ją:
- Mamusiu, kto dostanie twoje mieszkanie?
- Jeszcze nie wiem...
- Jesteśmy zmęczeni życiem w wynajętym mieszkaniu, musimy coś zdecydować.
- Cóż, Karol też wynajmuje i nie narzeka.
- On ma jedną córkę, a ja dwie!
Syn obraził się i poszedł do domu z rodziną. Kasia zaczęła pomagać teściowej w sprzątaniu, a potem we trójkę wypili herbatę i zjedli ciasto.
- Karolku, twój brat poprosił mnie, żebym zameldowała go w mieszkaniu.
- Mamo, myślę, że sama powinnaś podjąć tę decyzję. Cokolwiek zrobisz, nie obrażę się" - odpowiedział Karol.
- Jak bardzo cię kocham, synu!
Weronika przepisała mieszkanie na Władka, litując się nad nim...
Rodzina natychmiast zamieszkała z teściową. Kiedy kobieta wyjechała do sanatorium, radzili sobie sami.
Jednak po powrocie Weronikę czekała "niespodzianka" - jej własny syn wystawił jej rzeczy na ulicę i zmienił zamek. Karol natychmiast przyszedł do matki i zabrał ją do swojego domu. Kiedy staruszka się uspokoiła, zaczął wyjaśniać relacje z bratem, ale Władek nie przyznał się do winy:
- To moje mieszkanie, więc robię z nim, co chcę. Zawsze byłeś ulubieńcem mamy, więc mieszkajcie razem!
Mieszkali razem przez kilka miesięcy, a potem Weronika postanowiła pojechać na wieś, aby odwiedzić swoją starą przyjaciółkę. Była samotna i mieszkała sama, więc razem było o wiele przyjemniej. Przed wyjazdem dała Karolowi zegarek, który kiedyś podarował jej ojciec. Syn wiedział, że zegarek był bardzo drogi, więc nie wiedział, jak z nim postąpić.
Postanowił sprzedać prezent i przeznaczyć pieniądze na założenie własnej firmy. To była świetna decyzja. Jego serwis samochodowy przynosił mu doskonałe dochody. Wkrótce on i Kasia kupili sobie mieszkanie i samochód.
Jak Władek został z niczym?
Jego żona zostawiła go, ponieważ nie był bogaty, a nawet pozwała go o mieszkanie. Przyznał się Karolowi i poprosił go, aby znalazł u niego pracę. Karol był człowiekiem o dobrym sercu, więc wybaczył bratu i podał mu pomocną dłoń.
