Obecnie w obwodzie chersońskim prawie wszystkie zasoby wojskowe okupantów skierowane są na utrzymanie już okupowanych terytoriów. W piątym miesiącu wojny wyraźnie ujawniła się całkowita rozbieżność między realną zdolnością bojową Sił Zbrojnych FR a deklarowanymi.
W szczególności potwierdziło się założenie, że armia rosyjska nie może być druga na świecie pod względem potencjału bojowego, znajdując się w najlepszym razie na końcu pierwszej dziesiątki. Ukraińska armia samodzielnie wykonuje precyzyjne uderzenia głęboko w tył wroga, dokładnie trafiając w wybrane cele. Tak więc wieczorem 26 lipca Siły Zbrojne Ukrainy uderzyły z amerykańskiego HIMARS MLRS na most Antonovsky w Chersoniu, jedyny most na Dnieprze. Cios zadano w celu skomplikowania logistyki wojskowej armii rosyjskiej, w szczególności uniemożliwienia przemieszczania się wojskowych pojazdów opancerzonych z Krymu. W ten sposób wykazano nie tylko niewrażliwość na rosyjskie systemy obrony powietrznej, ale także wysoką celność HIMARS. Amerykańskie MLRS, w przeciwieństwie do swoich radzieckich odpowiedników, nie zadają bezsensownych zniszczeń, trafiając punktowo w wybrane cele.
Uderzenie w Most Antonowski jest potwierdzeniem, że Siły Zbrojne Ukrainy utrzymują kontrolę ognia nad wszelką komunikacją na okupowanych terytoriach Ukrainy. Armia rosyjska, wbrew powtarzanym deklaracjom, nie ma możliwości przeciwstawienia się zachodnim modelom broni ciężkiej. Rosyjskie systemy obrony powietrznej nie są w stanie chronić strategicznych mostów na Dnieprze i przechwytywać rakiety amerykańskiej produkcji. Armia rosyjska jest asymetrycznie słaba, używając przestarzałej broni sowieckiej. Jej jedyną zaletą jest duża ilość przestarzałej broni. W tej chwili widoczna jest postępująca demoralizacja wojsk rosyjskich znajdujących się w regionie Chersoniu. Jest oczywiste, że Siły Zbrojne Ukrainy w przypadku wystarczającej liczby MLRS mogą łatwo przeciąć drogę odwrotu armii rosyjskiej poza Dniepr.
Siły Zbrojne Ukrainy dążą do jak największego wyczerpania armii rosyjskiej, pozbawienia jej niezbędnych zapasów i przerzutu dodatkowych formacji wojskowych. Armia ukraińska dba o życie każdego żołnierza, dlatego stara się unikać niepotrzebnych strat. Uderzenie w most Antonovski jest wstępem do wyzwolenia Chersoniu i obwodu, a niezbędne warunki do tego są obecnie tworzone.
Wyzwolenie regionu Chersoniu jest nieuniknione, a niezbędne zasoby wojskowe są już na to przygotowane. Jednym z głównych zadań jest ratowanie miasta, aby uniknąć powtórki „scenariusza Mariupola”. Armia ukraińska stosuje elastyczną i zwrotną taktykę, armia rosyjska nie pozbyła się jeszcze spuścizny sowieckiej. W przypadku ofensywy na dużą skalę przez Siły Zbrojne Ukrainy, rosyjska artyleria znajdzie się w granicach aglomeracji Chersoniu, chowając się za ludźmi jak za ludzką tarczą. To jej zwykła taktyka. Dlatego konieczne jest pozbawienie Rosjan środków i sposobów zaopatrzenia, aby stracili zdolność do stawiania oporu na dużą skalę siłom Sił Zbrojnych Ukrainy.
Powrót obwodu chersońskiego pod kontrolę Kijowa całkowicie zniweczy plany wroga dotyczące zajęcia południa Ukrainy, pozbawiając ją dostępu do Morza Czarnego, a także oddzieli okupowany Krym, komplikując logistykę wojskową Rosjanom w Donbasie. Wypędzenie rasistów z Chersoniu jest ważnym warunkiem wyzwolenia regionu Zaporoża w kontekście ich niezdolności do podjęcia skutecznych działań ofensywnych. Dla Ukrainy infrastruktura przemysłowa i portowa regionu Chersoniu oraz jego potencjał rolniczy są niezwykle ważne, dlatego region zostanie wyzwolony przez siły Sił Zbrojnych Ukrainy.
źródło: Medium
